Ḍu…. kerrong arèya nyèksa ka abâ’….!!

Serial Puisi Madura (Bagian V) I (Sè ngangghit : Ajeng Vienyard)
Maduracorner.com.Bangkalan
Bulâ ajhumbu’i ebbhun bângennan, bân bulâ matalabuyaghiperahu-jokotole
Bulâ torodhi taghibâ angèn jhâu ngarbâng
Sopajâ taanga’aghi bi’ sang mataarè lagghu
Sè cè’ saccana akancaè bulâ ḍâlem seppè
Makko bulâ tao jhâ’ seppè ghânèka bânnè kasèppèan

Bulâ alèmbâyaghi tèngka’, asalo’so’è lampat sè tadhingghâl
Akadhi bâkto bulâ so dhika ghi’ apolong, bâkto ghânèka, ḍu Kaka’..
Anapè sanèyap bulâ paksa kaangghuy ngèjhâ, andhâddhiaghi sèksa
Sanajjhân peddhi, peddhi bân lessoh.. bulâ pagghun arangka’
Sopajâ ta’ ghâgghâr abhuḍhâk celloddhâ bângennan sè tapongkor

Saompama ebbhun rowa bi’ bulâ kennèng èpadhâddhi ghâmbârrâ robâna dhika
Mè’ pola bhâi kerrong ta’ aserroa saseḍḍhi rèya è atè bulâ
Acerrèng ra! sè lantè, sopajâ sowarana dhika takèḍing palasdhâ
Sopajâ bulâ bisa nemmo lampat padhâna dhika, ḍu Kaka’..
Bân bulâ asè’èraghiâ bhâb pajhâlânanna tarèsna dhika bân bulâ

Mon ḍâgghi’ sè’-rèsè’na ojhân pon la ambu, bulâ terro ngajhâgghâ dhika
Arassaè ḍâng-anḍâng sè alap-kellèp è bâng-abâng
Kalabân bârnana sè apa-ropa..
Manyènadhi cajâ ngareḍḍhâp sè ngapèncotè atè bulâ bân dhika
Ḍu…. segghut sè’èrra bulâ neng-ngenneng ta’ pa oca’ sè ama’na
Ropana bâḍâ sè arontoan ḍâlem bhâsa sè terro bulâ krèna.

(Terjemah)
Aachh…..rindu ini menyiksaku..!!
28 Agustus 2013 pukul 16:01

Aku jumputi embun kenangan dan kuhamburkan
Kubiarkan terbawa pawana jauh melayang
Agar terhangatkan oleh sang mentari pagi
Yang sangat setia menemaniku dalam sepi
Meski kutahu bahwa sepi bukan berarti kesepian

Ku ayunkan langkah, menelusuri jejak yang tertinggal
Seperti saat aku masih bersamamu waktu itu, kekasih…
Mengapa setiap kupaksa untuk mengeja, menjadi siksa
Walau pedih, perih dan letih…aku tetap merangkak
Agar tak terjatuh dalam kubangan kenangan silam

Seumpama embun itu dapat kucipta menjadi lukisan wajahmu
Mungkin saja rindu tak akan meratap sesedih ini di hatiku
Berteriaklah yang lantang, agar terdengar jelas suaramu
Supaya aku dapat menemukan jejak kakimu, kekasih…
Dan akan aku puisikan tentang perjalanan cinta kita

Jika nanti rinai hujan telah reda, ingin kuajak dikau
Menikmati pelangi yang berpendar diangkasa….
Dengan warnanya yang beraneka rupa…
Memancarkan kemilau yang mempesona hati kita
Aacchh…berulang kali puisiku diam tanpa kata bermakna
Rupanya ada yang gugur dalam bahasa yang ingin ku reka

Pos terkait