Mon mosèm labbhuh ta’ toron
Bulâ bâccaè dhika kalabân ghâḍhegghâ bulâ
Mon ḍâḍâna dhika cè’ talèbât kerrèngnga
Bulâ nangghâlâi dhika bi’ ghângsana bulâ
È attas ghumo’ bujâ bulâ nyomeddhi pèkkèran
Amarghâ bulâ sapè kerrabhân sè terbi’
Ḍâri èsem bân aèng matana dhika
Bulâ aberka’ atabângè ombâ’
Bulâ ngabbher asanappellè bulân
È ca’-ranca’ erroh lalo’orra bulâ
È embunan langngè’ bulâ ngoca’ sompa
Madhurâ, nèko bulâ ḍârâna dhika
MADURA AKULAH DARAHMU
(D. Zawawi Imron)
Kalau musim labuh tak turun
Kubasahi kau dengan denyutku
Kalau dadamu kerontang
Kubajak kau dengan tanduk logamku
Di atas bukit garam kunyalakan otakku
Lantaran aku sapi karapan yang lahir
Dari senyum dan air matamu
Aku berlari mengejar ombak
Aku terbang memeluk bulan
Di ranting-ranting roh nenek moyangku
Di ubun langit kuucapkan sumpah
Madura akulah darahmu
(Sè ngangghit : D. Zawawi Imron)
(Sè ngobâ bhâsa : ADRIAN PAWITRA)